Nicole Labordus

Ik fiets voor...Ed, mijn paps

Hé paps, 

Daar zijn we weer. Assen 2020.

Ook dit jaar zullen wij samen deze Ride fietsen. Alleen niet, samen met jou. Jij, die 9 jaar geleden een hersentumor kreeg. Jij, die 9 jaar geleden deze tumor overleefde. 

Je hebt er veel voor moeten inleveren. Maar toch, moest en zou je elk jaar deze Ride meemaken. Zelf nog op de fiets als het kon of langs de lijn als supporter. Die roos betekende veel voor jou. 

Je dacht niet alleen aan jezelf maar ook aan anderen die streden tegen kanker. Bijvoorbeeld mijn vriendin Sabine, die tijdens de Ride van 2017 bij de finish stond. 

Je laatste 10 km waren fysiek een uitputtingsslag en hebben we je met een rolstoel over de finish gereden. Maar jij had 1 doel, de roos moest en zou je overhandigen aan Sabine, zij streed op dat moment tegen een hersentumor en je voelde een diepe verwantschap.. het is je wel gelukt paps! Dit zou wel je laatste Ride zijn die je zelf kon fietsen. 

Afgelopen januari kregen we het nieuws waar je altijd voor vreest als je eenmaal deze malle molen hebt meegemaakt. De tumor was terug. Jij, die met vol overgave JA zei op de behandeling. Je was nog niet klaar en ging de strijd aan. 23 februari 2020, je lichaam was op maar je strijdlust nog niet.

Ik ben trots op je ijzeren wilskracht en vechtlust, zowel 9 jaar geleden als begin dit jaar. Ik ben trots op je als doorzetter. Ik ben trots op je strijd en heb grote bewondering voor je. 

Ik weet dat je ons zal volgen in onze ride, mijn charmante, trotse en sportieve vader. 

Lieve paps...ik ga je onwijs missen. Kus. 

Daarom fiets ik met team WRide4Ed voor een versnelling in kankeronderzoek. Dat is heel hard nodig, want nog steeds krijgt 1 op de 3 mensen in Nederland de diagnose kanker. Sponsor mij en help KWF met de financiering van belangrijk onderzoek naar kanker. Ik en KWF Kankerbestrijding zijn jou heel erg dankbaar.