De impact van borstkanker op vruchtbaarheid

Toen Sisela (39) op haar vijfendertigste de diagnose kreeg, stond haar leven in volle bloei. Ze woonde samen met haar vrouw en hun driejarige zoon, een fijne baan als Intensive Care verpleegkundige met volop plannen voor de toekomst. “We zaten midden in het leven. Alles liep zoals je hoopt dat het loopt. Tot ik ineens de diagnose kreeg.”

De diagnose was hormonale borstkanker, wat naast alle behandelingen ook directe gevolgen had voor haar vruchtbaarheid. “We hadden de wens voor twee kinderen en hadden daarvoor al embryo’s laten invriezen. Dat traject was al intens, fysiek, maar ook emotioneel. En toen kwam daar ineens die diagnose overheen. Dan verschuift alles. De wens was er nog steeds, maar het risico voelde ineens te groot.”

Sisela en haar vrouw besloten uiteindelijk om niet verder te gaan met het traject voor een tweede kindje. Een pijnlijke keuze. “Het was niet simpelweg een besluit. Het voelde als afscheid nemen van een deel van onze toekomst. En dat rouwproces, dat hoor je bijna nooit iemand benoemen, maar het is echt iets wat tijd en ruimte vraagt.”

Wat ze in deze periode vooral miste, was overzicht en rust. “Er kwam zoveel op ons af. Alles gebeurde tegelijk. Je moet medische keuzes maken, terwijl je nauwelijks ruimte hebt om te voelen wat het met je doet. Ik had graag gezien dat er in het ziekenhuis meer aandacht was geweest voor het thema vruchtbaarheid, als volwaardig onderwerp. Niet als bijzaak.”

Tegenwoordig werkt Sisela als vrijwilliger bij het Adamas Centrum, waar ze zich inzet voor jongvolwassenen met kanker. “We organiseren activiteiten en bieden ruimte om het te hebben over onderwerpen die vaak onder de radar blijven: vruchtbaarheid, relaties, seksualiteit, toekomst, zingeving. Voor veel jongvolwassenen zijn het juist deze onderwerpen die problemen opleveren en lastig zijn om over te praten.” Wat ze andere vrouwen wil meegeven die nu door een soortgelijk traject gaan: “Gun jezelf de tijd. Je hoeft niet snel weer ‘door’. Herstellen kost tijd, keuzes maken kost tijd, en voelen wat iets met je doet, ook dat mag tijd kosten. Achteraf gezien had ik mezelf daarin meer rust gegund.”

Sisela is blij dat Ride for the Roses zich inzet voor zowel KWF als het Adamas Centrum.

“Ik vind het geweldig dat er geld wordt ingezameld voor onderzoek én voor IPSO-centra zoals Adamas. Juist omdat dit zoveel vrouwen zal helpen. Niet alleen op medisch gebied, maar ook op psychosociaal vlak, waar steun, herkenning en ruimte voor hun verhaal essentieel zijn”

@aya_adamas

@s.i.s.e.l.a

www.linkedin.com/in/sisela-bok