Edith’s reis bij de Ride for the Roses

In april 2015 verloor Edith haar partner na een zes jaar lange strijd tegen kanker. Later dat jaar las ze in een huis-aan-huis krantje over de Ride for the Roses, die in 2016 in Enschede zou starten. Tot dat moment had ze nog nooit van dit evenement gehoord, maar dat jaar begon ze voor het eerst met fietsen om eindelijk iets te kunnen doen. Tijdens de ziekte van haar partner voelde ze zich vaak machteloos, maar door te fietsen en geld in te zamelen, kreeg ze het gevoel echt iets bij te dragen. Helaas niet meer voor hem, maar hopelijk voor vele anderen.

Haar persoonlijke connectie met de Ride for the Roses is diepgeworteld. Haar partner overleed na vele operaties en chemokuren. De machteloosheid die ze toen voelde, vond een uitlaatklep in dit evenement. Zo zegt Edith: “Bij de Ride for the Roses ontmoet je lotgenoten, wat een enorm goed gevoel geeft. Je weet dat je niet alleen bent, en dat besef wordt daar werkelijkheid.” Net als voorgaande jaren gaat ze weer 25 km fietsen op een gewone fiets zonder ondersteuning. In de aanloop naar september maakt ze vaak leuke fietstochten in de omgeving met een vriendin om zich voor te bereiden.

Er zijn veel bijzondere momenten tijdens de Ride for the Roses die haar altijd bij zullen blijven. “Het meest indrukwekkende moment is wanneer 'The Rose' wordt gezongen. Het is een magisch moment van stilte en saamhorigheid. Ook de fotogalerij is bijzonder, hoewel dat soms te heftig voelt.” De sfeervolle plek waar ze afgelopen jaar een kaarsje kon aansteken, voelde heel fijn. Edith haar tip voor alle deelnemers is om een keer mee te fietsen. Het is een bijzondere ervaring van saamhorigheid en geeft je een goed gevoel. Sinds haar eerste deelname in 2016 is ze niet meer gestopt, ook dit jaar zal ze weer aan de start staan.

Aan iedereen die dit leest, wil ze zeggen: doe een keer mee en ervaar het zelf. Het geeft je zo'n goed gevoel. Wat ze doet met de roos die je bij de finish krijgt, daarover beslist ze in september. In 2023 gaf ze de roos aan een dame die midden in haar behandeling tegen borstkanker zat, wat enorm werd gewaardeerd. Afgelopen jaar fietste ze mede voor Gini Bruinsma, de moeder van een goede kennis. Ook zij vond het heel bijzonder dat ze haar de roos na afloop zou brengen. Helaas overleed ze een week voor het evenement, maar haar roos kreeg een plek op haar kist tijdens de uitvaart.

Dankjewel Edith voor het delen van je inspirerende en emotionele verhaal. Samen streven we naar een wereld met minder kanker, meer genezing en een betere kwaliteit van leven voor mensen met en na kanker.